In kerkelijke archieven kan ook informatie zijn opgenomen over tuchtzaken, extra gevoelige informatie dus. Daarover zal altijd iets in de notulen vermeld staan. Het is zeer de vraag of een betrokkene erbij gebaat is als alleen deze bewaard blijven en andere documenten worden vernietigd. Ook voor de reconstructie van een evenwichtig beeld van wat er speelde, kan er wel eens meer nodig zijn: voor de (kerkelijke) rechtsgang én voor de geschiedschrijving.
Documenten over tuchtzaken en andere gevoelige gebeurtenissen zijn niet altijd het bewaren waard, maar dit kan ook heel goed wel het geval zijn. De vraag is telkens: waar ging het om? Er zijn tuchtkwesties die bepalend zijn voor de geschiedenis van een kerk: scheuringen, afname van ledental, koersveranderingen. Ze kunnen een beeld geven van de manier waarop ethische en kerkrechtelijke maatstaven gehanteerd zijn. De aard van een tuchtzaak is bepalend voor de archiefwaardigheid. Dit kan alleen per geval worden beoordeeld. Het is verstandig in dit soort gevallen de afwegingen vast te leggen.
Het kan zijn dat een betrokkene niet gelukkig is met wat er bij een kerk is vastgelegd. De oplossing hiervoor is niet schrappen of weggooien, maar iemand gelegenheid te geven zijn eigen visie aan het archief toe te voegen (in de geest van art. 45 Uitvoeringswet AVG). Het recht van vergetelheid gaat niet zonder meer voor op het belang van archivering.